Scenariusz na film był całkiem pomysłowy i udało się zrealizować ciekawą produkcję z niebanalną fabułą. Może nie jest to jakiś intensywny thriller zmuszający do ciągłego myślenia, ale całkiem klawy. Chociaż przyznam, że nacisk był głównie na najważniejsze elementy historii skierowany, bo wątki poboczne scenariusz czasem po macoszemu traktuje. Np. zabitego faceta, o którego śmierć Stu jest obwiniany, choć to sprawka snajpera – policja mogłaby sprawdzić z której strony kula go trafiła i już dałoby im to do myślenia, ale nikt tego nie zrobił. Postacie żony i kochanki głównego bohatera nie są w ogóle rozbudowane, choć paradoksalnie to z ich powodu jest on w takiej sytuacji i są one w centrum uwagi. Zagrały je znane aktorki – kolejno Radha Mitchell i Katie Holmes, ale scen z nimi jest zaledwie parę i w sumie mógłby je ktokolwiek zagrać. Może taki był zamysł reżysera by skoncentrować kamerę na Stu – nie wiem, ale szkoda, że wątki poboczne mało rozwinięte są. Choć z drugiej strony może ich ograniczenie udynamiczniło tę produkcję? No ciężko powiedzieć. Aktorstwo Colina Farrella było całkiem niezłe, a jego postać dość wyrazista. Odpowiedni jest także klimat i skrupulatnie budowana napięta atmosfera. Generalnie jest tak – „Telefon” to nie jest jakaś rozbudowana superprodukcja, ale krótki i treściwy, sprawnie nakręcony, luźny thriller z ciekawym wątkiem głównym. Oceniam na naciągane 7/10. Oglądałem to w TV4 i czytał Jacek Brzostyński.